تکنیک ساده برای خواب رفتن سریع در 60 ثانیه

با استفاده از تکنیک های ساده برای خوابیدن سریع، در نهایت می توانید شمردن گوسفندان قبل از خواب را فراموش کنید.

دیگر نگران غلت خوردن های ناشی از کلافگی در شب و صبح نباشید و به راحتی به خواب عمیق فرو بروید. نگران دراز کشیدن در رخت خواب یا تخت با چشمان باز در تاریکی نباشید. نگران شمردن یا گفتن ذکر برای خواب رفتن نباشید.

تکنیک 8  7  4 برای سریع به خواب رفتن

در این نوشته یک روش و تکنیک تصدیق شده توسط متخصصان برای خواب رفتن سریع را خواهم گفت.

به این روش درمان کاملا طبیعی ، 8-7-4 می گویند و به همان سادگی که به نظر می رسد، است

روش خواب رفتن (به انگلیسی fall asleep) سریع

ابتدا با یک پوزیشن راحت بر روی تخت خود دراز بکشید. سپس با استفاده از بینی برای چهار ثانیه از طریق بینی نفس بکشید و سپس نفس خود را به مدت هفت ثانیه نگه دارید (به انگلیسی Hold your breath) و برای هشت ثانیه و از طریق دهان بازدم داشته باشید. این کار را ادامه دهید تا خوابتان ببرد. به همین سادگی!

اگر حرف ما را باور ندارید، از پزشک فارغ التحصیل از هاروارد Andrew Weil بپرسید.

اندرو ویل این روش را از تمرین های یوگا یوگی هندی یاد گرفته است.

یوگی ها از این روش برای رسیدن به کاهش استراس و پریشانی و رسیدن به راحتی کامل استفاده می کنند.

کاهش عمدی تنفس باعث می شود که ریتم قلب شما نیز کاهش پیدا کند و بقیه بدن شما ریلکس شود. به عبارت دیگر ، این یک آرامبخش طبیعی ( به انگلیسی Natural Sedative) است - برای بدن و ذهن شما.

اندرو ویل می گوید: این تئوری اینطور است که با تحمیل ریتم های خاصی بر روی سیستم تنفسی خود ، به تدریج این ها به سیستم عصبی غیر ارادی القا می شوند.

این تمرین را برای چند هفته یا چند ماه و یا یک سال انجام دهید تا نتیجه آن را ببینید.

اگر این روش را به طور کامل یاد بگیرید، دیگر نیازی به کمک خوابی و بیخوابی نخواهید داشت و می توانید از فرصت شب تا صبح به بازیابی انرژی خود برسید.

اصطلاح دونگی یا دنگی حساب کردن در انگلیسی Go Dutch از کجا آمده

اگر سطح متوسط زبان انگلیسی باشید و یا علاقه مند به عبارت "دونگی حساب کردن" در زبان انگلیسی باشید، حتما عبارت Let’s go Dutch را شنیده اید.

اما این عبارت Going Dutch از کجا آمده است و ریشه آن چیست؟

همانطور که می دانید زمانی که مهمانی شما شامل افراد زیادی می شود، منصفانه ترین راه برای متعادل کردن مخارج، دونگی حساب کردن است. یعنی هر شخصی به ازای غذایی که خورده، پول بپردازد.

در انگلیسی به دونگی حساب کردن می گویند Go Dutch اما این عبارت از کجا آمده؟ آیا مردم هلند اینگونه هستند؟ آیا آنها همیشه دونگی حساب می کنند؟

جالب است بدانید که کلمه Dutch به اصلن به هلندی ها اشاره ندارد و به مردم آلمان اشاره دارد.

در قرن 17 و 18، بسیاری از افرادی که زبان آلمانی داشتند به آمریکا مهاجرت کردند و بخصوص در ایالت پنسیلوانیا ساکن شدند.

در اروپا به افرادی که در بخشی از آلمان زندگی می کردند، اسم مستعار High Dutch اختصاص داده بودند.

نکته ای که همین ابتدا باید توجه کنید این است که آلمانی ها بجای کلمه ی German از Deutsch استفاده می کنند.

لقب (به انگلیسی Moniker) Dutch در آمریکا به افرادی اختصاص داشت که در پنسیلوانیا زندگی می کردند و به آنها Pennsylvania Dutch گفته می شد.

افراد Pennsylvania Dutch به این مشهور بودند که هرگز قرضی را نپرداخته رها نمی کردند. آنها همیشه در رستوران و مسافرخانه های سهم خود را می پردازند و هرگز به کسی مدیون پول نمی شوند.

در سال 1873 ، روزنامه دموکرات طنز اظهار داشت که می خواران در میخانه ها بد نیست که The Dutch Treat را استفاده کنند. در سال 1897 ، یک نویسنده روزنامه ژورنال مورنینگ Morning Journal توضیح داد که چگونه او و دوستانش" چگونه به برنامه "Go on the Dutch Lunch" می روند: یعنی هر کسی برای خودش می پردازد. در حقیقت ، "Go Dutch" اولین بار در حدود سال 1914 مورد استفاده قرار گرفت.

بعدها کاربرد این عبارت تغییر کرد و به جای دونگی حساب کردن (در انگلیسی Splitting the bill) مورد استفاده قرار گرفت. هرچند این شیوه ی رستوران رفتن در بسیاری از کشورهای دنیا بی ادبانه و به دور از مهمانوازی است.

جالب است بدانید که در مصر به دونگی حساب کردن می گویند Englizy یا English-Style یعنی به سبک انگلیسی. یا در پاکستان به دونگی حساب کردن می گویند The American System.

اما در ترکیه به این صورت بیان می شود Hesabi Alman usulu odemek یعنی به سبک آلمان ها پرداخت کنیم.

منبع: Todayifoundout.com

انگیزه درونی یا ذاتی Intrinsic Motivation چیست؟

به انگیزه ذاتی یا انگیزه درونی در انگلیسی Intrinsic Motivation گفته می شود.

انگیزه ذاتی یا درونی مفهومی است که روانشناسان (به انگلیسی Psychologists) به عنوان انگیزه ای توصیف می کنند که از درون شخص برای انجام یک کار یا هدف (accomplish a task or goal) به وجود می آید.

افرادی که به طور درونی برانگیخته می شوند (به انگلیسی Intrinsically Motivated People) با پاداش ها و مجازات های بیرونی تحت تاثیر قرار نمی گیرند.

پاداش های خارجی مانند بدست آوردن پول برای انجام کاری یا تنبیه خارجی مانند گرفتن نمره پایین در تکالیف مدرسه.

افراد دارای انگیزه درونی ذاتی به دلیل لذت درونی یا حس دستیابی (Sense of Accomplishment) که از یک کاری که به خوبی انجام می شود می آید، وظایف را انجام می دهند.

مطالعات بیشماری (Countless Studies) نشان داده است که کودکان و بزرگسالانی که انگیزه ذاتی و درونی را تقویت می کنند، در مقایسه با کسانی که تحت تأثیر عوامل بیرونی هستند ، در پروژه های بلند مدت و اهداف موفق ترند.

بسیاری از جنبه های جامعه حول انگیزه بیرونی می چرخند.

به عنوان مثال ، دانش آموزان مدرسه بر اساس کیفیت کارشان درجه بندی می شوند (graded on the quality of their work) ، در صورت عدم موفقیت در انجام کارهای خوب با پاداش یا تهدید و مجازات مواجه می شوند.

ورزشکاران وقتی که عملکرد خوبی دارند، کاپ و مدال و تشویق مردم را دریافت می کنند، و کارمندان برای تمام کردن کارشان نیاز به پاداش و اضافه حقوق دارند. در حالی که محرک ها و انگیزاننده های خارجی می توانند در کوتاه مدت موثر باشند (be effective in the short term) ، اما معمولاً با گذشت زمان معنی خود را از دست می دهند.

برای فردی که می خواهد به سادگی به هدف خود برسد یا پاداش کسب کند یا از مجازات دوری کند ، کمتر از کسی که می خواهد به خاطر رضایت درونی (for the sake of internal satisfaction) موفق شود ، تلاش می کند.

نمونه ای از انگیزه درونی برای مشاغل

نمونه ای از نتایج متفاوت انگیزه های بیرونی و درونی را می توان در افسران پلیس مشاهده کرد. یک افسر پلیس با انگیزه خارجی و بیرونی ممکن است وظیفه خود را برای به دست آوردن حقوق و پاداش خوب و به دست آوردن شهرت در جامعه و همکاران در نیروی پلیس انجام دهد.

با این حال ، یک افسر با انگیزه ذاتی و درونی ، اشتیاق و میل جدی دارد تا به دیگران کمک کند و در ایجاد جامعه سالم تلاش کند.

بدون در نظر گرفتن جایزه و یا شهرت، افسر پلیسی که به طور درونی و ذاتی انگیزش دارد، سخت تر تلاش می کند تا وظایف خود را به خوبی انجام دهد، نسبت به فردی که فقط دل به محرک های بیرونی مانند پاداش دارد.

در مشاغل دیگر هم وضع به همین منوال است. یک مدرس زبان ، یک مدیر دولتی ، یک وزیر و یا رییس جمهور نیز باید با انگیزه های درونی و ذاتی به هدف خود فکر کند تا بتواند نتایج مثبتی را برای خود و جامعه به وجود بیاورد.

روانشناسان حرفه ای هزاران ساعت تحقیق را برای تعیین بهترین راه های ایجاد انگیزه ذاتی در افراد ، به ویژه کودکان را انجام داده اند.

آنها روشهای مختلفی را برای ترغیب جوانان به یافتن معنای شخصی در کارهای مدرسه و کارهای منزل شناسایی کرده اند.

برای به دست آوردن مزایای انگیزه درونی و ذاتی (reap the benefits of intrinsic motivation)، افراد باید تلاش خود را بر روی موضوعات و اهدافی که جالب می دانند متمرکز کنند.

وظایف باید از نظر علت و معلولی ، سودمندی در زندگی واقعی و دستیابی به طور کامل، درک کرد.

افرادی که قادر به شناسایی پتانسیل های خود هستند و به سمت اهداف معنادار درونی تلاش می کنند، و معمولاً می توانند از موفقیت و رضایت بلند مدت برخوردار شوند.

آیا عنکبوت ها می توانند برای مسافت طولانی روی آب سفر کنند؟

تار عنکبوت (به انگلیسی Spider’s Web) واقعا جلوه ای از زیبایی های طبیعت است.

تار عنکبوت علاوه بر کمک به گرفتن و به دام انداختن حشرات (به انگلیسی Catching bugs) برای شام، کارکرد دیگری نیز دارد. این ریسمان های ابریشمی (به انگلیسی Silky Threads) به عنکبوت کمک می کنند تا حرکت کند.

زیست شناسان تصریح کرده اند که چگونه این موجودات هشت پا (به انگلیسی eight-legged creatures) نخ ابریشمی فوق العاده قوی می بافند و از آن برای حرکت در باد استفاده می کنند.

وقتی ابریشم چسبنده به یک نقطه لنگر دور می رسد ، عنکبوت به سادگی روی این تسمه ساخته شده می چرخد.

در سال 2015، همانطور که در ژورنال BMC Evolutionary Biology آمده، محققان متوجه شدند که عنکبوت ها می توانند روی آب سر بخورند و از پاها و شکم خود به عنوان بادبان استفاده کنند و از ابریشم خود به عنوان لنگر استفاده کنند.

محققان با مطالعه 325 عنکبوت بالغ از 21 گونه رایج در طبیعت ناتینگهام ، دریافتند که عنکبوت ها اساساً می توانند بدون ترس از غرق شدن "بر روی آب راه بروند".

نتایج مطالعات محققان بر روی عنکبوت ها:

زیست شناسان از اصطلاح ballooning برای توصیف روش حرکت به کمک باد که عنکبوت ها با قطعات بسیار طولانی از نخ ابریشم استفاده می کنند، استفاده می کنند.

در صورت مناسب بودن شرایط ، عنکبوت ها می توانند تقریباً 19 مایل (30 کیلومتر) در روز (با استفاده از این روش) حرکت کنند.

در قرن نوزدهم ، چارلز داروین Charles Darwin طبیعت شناس، نبوغ عنکبوت را مستند کرد و در مورد چگونگی سقوط عنکبوتها بر روی عرشه کشتی خود ، Beagle HMS ، علیرغم اینکه مایل ها دورتر از خشکی بود ، نوشت.